-
1 dolna powierzchnia
• undersurfaceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > dolna powierzchnia
-
2 dolną powierzchnią dzioba lemiesza
• body pitchSłownik polsko-angielski dla inżynierów > dolną powierzchnią dzioba lemiesza
-
3 wysokość unoszenia się poduszkowca mierzona między podłożem i dolną powierzchnią kadłuba
• hoverheightSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wysokość unoszenia się poduszkowca mierzona między podłożem i dolną powierzchnią kadłuba
-
4 powierzchnia
( strona zewnętrzna) surface; (obszar, teren) area; MAT, GEOM area* * *f.Gen.pl. -i1. (= to, co na zewnątrz) surface, plane, area; dolna powierzchnia underside, underneath; górna powierzchnia upside; powierzchnia dachu rooftop; zniknąć z powierzchni ziemi disappear l. vanish off the face of the earth; utrzymać się na powierzchni buoy; zetrzeć coś z powierzchni ziemi wipe sth out, wipe sth off the map; wypłynąć na powierzchnię rise l. float to the surface; wydobyć na powierzchnię bring to the surface; zniknąć pod powierzchnią bob below l. under; nad powierzchnią ziemi above ground; nad powierzchnią morza geogr. above sea level; pod powierzchnią morza/oceanu undersea.2. (= obszar, przestrzeń) area; powierzchnia handlowa commercial area; powierzchnia mieszkalna living space l. area; powierzchnia kraju area of a country; powierzchnia tego kraju jest cztery razy większa niż Polski this country's area is four times larger than Poland's; powierzchnia ziemi earth, ground; ( w akrach) acreage.3. geom. area, plane.4. górn. surface.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powierzchnia
-
5 dno
См. также в других словарях:
powierzchnia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. powierzchniani {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strona zewnętrzna lub górna warstwa czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powierzchnia gładka, szklista, chropawa, porowata, szorstka,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dno — n III, Ms. dnie; lm D. den 1. «dolna powierzchnia naturalnego lub sztucznego wgłębienia w skorupie ziemskiej, wypełnionego wodą lub wolnego od niej, najniższa warstwa, spód tego wgłębienia» Dno basenu, jeziora, kanału, morza, rzeki. Dno doliny,… … Słownik języka polskiego
spodek — m III, D. spodekdka, N. spodekdkiem; lm M. spodekdki 1. «rodzaj talerzyka, podstawka pod szklankę, filiżankę; zawartość takiego talerzyka» Spodek porcelanowy, z porcelany. Spodki do szklanek, do filiżanek. Spodek mleka, jagód. 2. górn. «dolna… … Słownik języka polskiego
sufit — m IV, D. u, Ms. sufiticie; lm M. y «dolna powierzchnia konstrukcji ograniczającej pomieszczenie od góry» Biały, drewniany sufit. Żyrandol wiszący u sufitu. Półki sięgały pod sufit, do sufitu. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
ognisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stos palnego materiału palący się pod gołym niebem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpalić ognisko. Ognisko pali się, płonie, gaśnie. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spodek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. spodekdka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podstawka pod szklankę, filiżankę w kształcie małego talerzyka; także: zawartość takiego talerzyka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fajansowy,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sufit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sufiticie {{/stl 8}}{{stl 7}} dolna powierzchnia górnej części pomieszczenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Plama na suficie. <wł.>{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}z sufitu {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biosfera — ż IV, CMs. biosferaerze; lm D. biosferaer «strefa życia, przestrzeń zamieszkana przez organizmy żywe; strefa biotyczna» ∆ Biosfera Ziemi «powierzchnia i cienka warstwa skorupy ziemskiej, niemal całość wód, dolna część atmosfery» … Słownik języka polskiego
denko — n II, N. denkokiem; lm D. denkonek «dolna albo górna ścianka (powierzchnia) niewielkiego przedmiotu o walcowatym (zwykle) kształcie» Denko beczułki, kapelusza, pudełka … Słownik języka polskiego
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
pachwina — ż IV, CMs. pachwinanie; lm D. pachwinain 1. «zagłębienie, miejsce między dolną, boczną częścią brzucha a wewnętrzną powierzchnią górnej części uda» Bóle w okolicy pachwiny. 2. bot. «miejsce między górną stroną nasady liścia a łodygą» … Słownik języka polskiego